Tekst 37: Alesia

Het Romeinse leger bracht de vestingstad Alesia in het nauw door een lange belegering.
De inwoners van Alesia hebben de andere stammen van Gallië te hulp geroepen, maar de hulp was nog niet aangekomen.
De inwoners van Alesia konden niets anders doen dan op de aankomst van hun bondgenoten wachten

[6] Ook in het legerkamp wachtten de Romeinse soldaten geduldig op het begin van het gevecht.
De soldaten bewaakten deels de ommuring, maar het andere deel vervult in het legerkamp taken.
[9] Dicht bij het hoofdkwartier zat een centurio met veel dienstjaren samen met enkele onervaren soldaten, die zijn wapens poetste.
De centurio met de oude naam Garrulus vertelde hun over de wonderbaarlijke dieren, die in de rivier de Rijn leefden.
Hij zei: ‘Ik heb zelf een oeros gezien, want Caesar heeft ons tweemaal de bossen van Germanië in geleid.’
[15] Hij toonde de jongemannen een beest met een hoorn en zei: ‘Kijk, dit is een oeros met een hoorn.
Oerossen zijn zeer woest, in grootte kleiner dan olifanten, in uiterlijk en kleur gelijkend op stieren.
Het mannetje van hen is enorm; noch dieren noch mensen worden gespaard. Eén is er toch door jullie gevangen.’

De jongemannen vroegen: " Hoe kan een dier wild, worden gepakt?" Garrulus antwoordde: " De barbaren leerden ons een valkuil maken. Nadat de oeros in de valkuil is gevallen, is het gemakkelijk hem te doden. De moeilijkste taak is de oeros naar de valkuil te jagen. Aangezien alleen ik dat durfde te doen, is de hoorn van de oeros later aan mij gegeven als beloning. Een vriend van de centurio was genaderd, die het verhaal had gehoord, lachte: oh vriend, is het toegestaan aan jou om de jeugd te bederven met jouw kleine leugentjes? Ik geloof helemaal niet dat alleen jij opgewassen bent tegen de oeros! Ik herinner me dat de barbaren hevig verslaafd zijn aan een dobbelspel. Jij hebt toch zeker niet door een dobbelsteen een hoorn in je bezit? Garrulus ontkende maar hij kon niet veel meer zeggen: lawaai van de hoorns riep de Romeinen te wapen. Eindelijk begon in Alesia het belangrijkste gevecht in de Gallische oorlog