Hoofdstuk 10, tekst B

Anna's raad

Anna antwoordde aan haar beminde zuster:
'O lieve Dido, het past je niet eeuwig te rouwen.
Jij wilt toch niet altijd alleen zijn en een leven zonder kinderen leiden?
Waarom geef je niet toe aan de liefde?
Geen man heeft jou ooit op andere gedachten gebracht, niet in Afrika en ook niet in de stad van de Tyriërs.
Iarbas wilde met je trouwen en ook andere Afrikaanse vorsten.
Jij weigerde echter altijd.
In Afrika omringen de vijanden ons nu.
Misschien bereidt onze broer een oorlog tegen ons voor!
Ongetwijfeld zijn door de hulp van de goden de schepen van de Trojanen hierheen gedreven.
Onze stad zal krachtig zijn door de verbintenis van de twee volkeren!
Door de twee legers zal de roem van de Carthagers zich verheffen tot aan de sterren!
Vraag jij slechts toestemming aan de goden en verzin redenen voor zijn oponthoud.'
Door deze woorden zette zij het hart van Dido in vuur en vlam voor de liefde en gaf zij hoop aan haar weifelende geest en nam haar gevoel van schaamte weg.