Hoofdstuk 17, vertaling

Terwijl Numitor op zijn landgoed een triest leven leid(de), was Rea Silvia, zijn dochter, bij de Vestaalse Maagden en bewaakte met de overige maagden het vuur in de tempel dag en nacht. Ook de Vestaalse Maagden waren bang voor koning Amulius en vermeden daarom ontmoetingen met Rea. Dus het arme meisje had geen vriendinnen en was altijd alleen. Op een zekere dag was Rea in het bos en putte met een kruik water uit de rivier. Ze wilde al naar de tempel teruggaan, toen plotseling een onbekende man naar haar toe kwam. Met trillende handen de kruik vasthoudend, zag Rea de man naderen(d). Hij vroeg daarna: "Jij, die een koninklijke maagd bent, waarom put jij hier water in het bos? Waarom doen jouw slavinnen die dingen niet?” Rea antwoordde: "Als je onze lotgevallen wilt horen, zal ik (ze) vertellen: ik heb geen slavinnen meer, want mijn vader is geen koning meer; Amulius heeft hem uit het paleis verjaagd. Bovendien heeft hij mijn broer gedood en mij gedwongen Vestaalse te zijn. Dus ben ik een maagd en ik zal het altijd zijn; nooit zal ik een zoon hebben, nooit zullen we Amulius voor zijn misdaden kunnen straffen". Terwijl Rea deze woorden met veel tranen zegt, heft de onbekende zijn handen naar hemel en roept uit: "Maar toch zul jij weldra zonen hebben! Wil niet huilen/huil niet: niet lang zal de wrede koning regeren en rijkdom bezitten. Zeker zullen jullie een tijdje in ellende zijn, jij en jouw zonen, maar ik zal jullie altijd helpen en later zullen jullie allen blij zijn, want jouw zonen zullen Amulius verjagen en doden". Toen zei Rea, trillend en haar tranen nauwelijks inhoudend: "Maar wie ben jij?" Daarna zei de onbekende: "Vele steden zullen op de wereld zijn: één stad zal vele steden overwinnen; vele volken zullen op de wereld zijn, één volk zal vele volken temmen. Vrees de mensen niet, want wij de goden zelf zullen je helpen!" Na deze woorden vloog de onbekende plotseling naar de hemel weg. Toen zei Rea: "Het was een god! We zullen veilig zijn". Daarna was Rea weer met de Vestaalsen, en, zoals vroeger, bezig met goddelijke zaken. Maar ze zei nooit iets over de ontmoeting met de onbekende, die een god was. Spreekwoorden Het is ellendig altijd te willen, wat nooit zal zijn. Grafopschrift Ik was wat jij bent, jij zal zijn wat ik ben.