Crito, Socrates' principes - Laten we onderzoeken (46b1 - c5)

S - Mijn beste Crito, jouw ijver is veel waard, indien ze met enige juistheid gepaard zou gaan: zo niet, is ze des te lastiger naarmate ze groter is. We moeten of we dit moeten doen of niet, want ik ben, niet alleen nu maar altijd al, van die aard dan dat ik aan niets van wat in mij is gehoorzaam dan aan het beginsel, dat terwijl ik redeneer mij het beste toeschijnt. Ik kan nu de redeneringen, die ik in het verleden uitgesproken heb, niet over boord werpen, als dit lot mij te beurt viel, maar ze schijnen mij nagenoeg identiek, ik eer en acht de zelfde uitspraken als vroeger. Als wij in de huidige situatie niets beter te zeggen hebben dan ide uitspraken, weet dan goed dat ik het niet met jou eens zal zijn, zelfs niet als de macht van de massa ons zoals kinderen zou bangmaken meer dan de huidige situatie, ook al zond de massa gevangenisstraffen, de dood en het verlies van bezit op mij af.