Tekst x.x: De sene sapienti

Lst.1.6 De sene sapienti
(Het verhaal) van de oude wijze man.
Er woonde ooit eens een rijke koning in Egypte. Hij bezat niet slechts vele veldenmaar ook grote kostbaarheden. Onder die rijkdom bevond zich een armband, met vele edelstenen versierd waarvan de vrouw van de koning ontzettend veel hield. Maar op een dag was de armband gestolen. De woedende koning riep zijn personeel bijeen en zei:"Aan wie de dief vind beloof ik een grote beloning."
Na enkele dagen kwam een arme oude man, met zijn ezel, bedekt met zwart stof, het paleis binnen en zei:"Machtige koning, wil jij de dief en de armband van je vrouw terugvinden? Geloof me: ik kan je helpen.
Eerst lachte de koning:"Hoe zal zo een zwakke oude man de dief kunnen terugvinden?" Maar daarna riep hij, woedend door de arrogantie van de oude man, uit:"Jij durft toch niet te lachen met de koning? Als je liegt, zal je vreselijk gestraft worden, als je de waarheid spreekt, zal je een prachtige beloning krijgen!"
Maar de oude man, die helemaal niet van zijn stuk was gebracht door de koning, herhaalde:"Je wil toch wel de dief en de armband van je vrouw terugvinden? Geloof me dus: ik zal je helpen. Roep al je slaven samen naar een duistere plaats; zo zal ik die verdomde dief en de armband van je vrouw voor jou terugvinden."
De koning riep al zijn slaven in een duistere plaats samen; dan gaf de oude man hen het bevel om hun rechterhand op de rug van zijn ezel te leggen en zei:"Mijn ezel bezit een bijzondere gave! Als de dief met zijn rechterhand de rug zal aanraken, zal deze onmiddellijk beginnen balken." Alle slaven kwamen voorbij, maar de ezel balkte niet.
De woedende koning wou de oude leugenaar straffen. Maar deze beval:"Slaven, kom uit de donkere plaats en toon jullie rechterhand aan de koning!" Dus toonden alle slaven hun rechterhand aan de koning. Plots wees de oude man één van de slaven aan en riep luid:"Jij bent die verdomde dief!Ik weet het, ik zie het, want de rug van mijn ezel was bedekt met zwart stof! Jij, schurk van een dief, durfde de diefstal niet bekennen want jouw rechterhand is wit: zozeer was je bang van het gebalk van de ezel!"
Dan durfde de slaaf de diefstal niet meer ontkennen en gaf de armband terug. Zo werd de dief gevat door de list van de oude wijze man.
De koning veroordeelde de slaaf, maar tot de oude man zei hij:"Ik moet je bedanken: ik zal je vele en grote beloningen schenken!"