Tekst 5.3: De europa

Agenor, de koning van Sidon, had vijf zonen en één dochter een zeer mooi meisje van 15 jaar, met de naam Europa. op een dag ontbood Jupiter, vurig van liefde, Mercurius, de bode van de goden en zei: 'Mijn zoon, trouwe handlanger, haast je naar Sidon. Je zal de bergweiden al van ver zien, daar voeden de herders van koning Agenor de koninklijke stieren.
Drijf deze kudde van de bergen af naar de kust'. De almachtige Jupiter had nauwelijks gesproken, wanneer de stieren al afdaalden van de bergen naar de kust, waar
Europa samen met haar vrienden bloemen plukten. Jupiter zelf, die in een sneeuwwitte stier veranderd was , mengde zich onder de loeiende dieren. Z'n hoorns, waartussen een zwarte lijn zichtbaar was, waren weliswaar klein, maar schitterden als edelstenen. De dochter van Agenor bemerkte de buitengewone stier en
zij bewonderde zijn schoonheid hij benaderde de nieuwsgierige dieren In de ogen van het dier lag geen bedreiging, niets angstaanjagend. Hoewel de stier teder en zachtaardig was, durfde ze hem niet aan te raken. Terwijl de stier zich neerlegde bij het meisje haar voeten, overwon het meisje haar angst en begon met hem te spelen. Ze hield bloemen voor z'n mond en versierde zijn horens met een krans. Vervolgens klom ze op z'n rug. Daarop bracht de vader van mensen en goden het nietsvermoedende meisje naar het water en verdween
plotseling met haar in het midden van de zee. Het angstige meisje, dat naar de aarde omkeek, smeekte haar vriendinnen tevergeefs om hulp. Met haar ene hand hield ze zich aan z'n hoorns vast, met de andere zijn rug en werd door Jupiter ontvoerd naar het eiland Kreta.