Pygmalion

Een beeldhouwer maakt zijn meesterwerk
Op een dag maakt Pygmalion een zeer mooi standbeeld. Het standbeeld heeft het
uiterlijk van een echt meisje. Pygmalion begint onmiddellijk van zijn standbeeld te
houden. Daarom zegt hij lieve woordjes aan het ivoren meisje, geeft haar kussen en
houdt het standbeeld goed vast. Hij versiert zelfs het lichaam met kleren en de handen
met juwelen. Maar de armen van het standbeeld blijven hard en de handen koud.
Pygmalion treurt omdat zijn standbeeld niet leeft.
Geschenk van Venus
Vandaag komt de feestdag van Venus. Pygmalion bezoekt de tempel van de godin van de
liefde en bidt: “De goden kunnen alles geven. O Venus, geef mij een vrouw, gelijkend op
mijn standbeeld. O godin van de liefde, o heilige Cupido, wek mijn standbeeld tot leven!”
Wanneer hij naar huis terugkeert, haast hij zich naar het standbeeld van het meisje en
geeft haar kusjes: het standbeeld wordt lauw. Hij raakt haar ook aan met zijn handen:
het aangeraakte lichaam wordt zacht. Terwijl hij twijfelt en zich verheugt, raakt hij het
meisje keer op keer aan. Het lichaam is immers levend! Maar dan betuigt Pygmalion zijn
dank aan Venus en geeft het meisje nieuwe kussen. Wanneer het meisje de kusjes voelt,
opent ze haar ogen en ziet haar geliefde. Niet veel later huwt Pygmalion met het meisje
en noemt haar Galatea.