Canius villam emit

Een uitnodiging met een bijbedoeling

Wanneer Pythius dat verneemt, zegt hij aan Canius: ‘Laten we vandaag samen het avondmaal nemen in mijn villa. Kom je tegen de avond?’ Canius stemt in. Snel roept Pythius vissers samen en onthult zijn plan aan hen.

Een prachtige villa …

Tegen de avond komt Canius. Pythius ontvangt hem eerst in het atrium. Daarna toont hij aan Canius de gehele villa en de tuin. De villa van Pythius is vol kostbaarheden: alle muren zijn versierd met muurschilderingen en overal zijn mozaïekvloeren. In de tuin onder de bomen bemerkt Canius grote standbeelden en een reusachtige fontein. Daar versieren slavinnen een tafel met veel bloemen. Ten slotte zegt Pythius: ‘Laten we in de tuin het avondmaal nemen. Je drinkt toch wel wijn?’

met onverwachte rijkdommen

Vanuit de tuin kunnen ze de zee bekijken. Daar vaart een menigte schepen. Weinige uren later werpen de vissers veel vissen vóór de voeten van Pythius neer. Op dat moment vraagt Canius: ‘Wat is dit? Zoveel schepen, zoveel vissen!’ Pythius antwoordt: ‘Het is toch niet wonderlijk? Want deze plaats is vol vissen.’ Canius brandt door hebzucht en verlangt dadelijk de villa te kopen. Pythius weigert eerst maar Canius houdt niet op te smeken. Pythius verkoopt uiteindelijk de villa zeer duur.

Maar de volgende dag …

De volgende dag op het tiende uur nodigt Canius op het tiende uur zijn vrienden naar de villa uit. Maar ze bemerken geen schepen, geen vissers. Uiteindelijk vraagt Canius aan een buurman: ‘Hebben de vissers vandaag vakantie?’ Maar de buurman zegt: ‘Ze hebben geen vakantie, ze vissen hier gewoonlijk nooit. Gisteren zijn ze voor het eerst met schepen naar de villa van Pythius gekomen.’ Uiteindelijk begrijpt Canius het bedrog van Pythius en met luide stem roept hij uit: ‘Ik ben bedrogen!’ Maar niemand luistert naar de hebzuchtige man.