Hoofdstuk 19, tekst A

1. Zo dan werd Odysseus wakker in zijn vaderland, dat hem in alles

2. vreemd toe scheen te zijn: want Pallas Athena had om hem heen

3. een nevel uitgespreid. Nadat Odysseus wakker was geworden, zei hij deze/de volgende woorden: ‘Ach ik! Van welke mensen heb ik weer het land bereikt?

4. Allemachtig, de leiders van de Faiaken waren dus niet verstandig,

5. die mij bedriegend naar een vreemd land en stad hebben gebracht!’

6. Plotseling kwam Pallas Athena naar hem toe, die wat betreft uiterlijk

7. gelijk was aan een jonge en edele koeherder, zo(danig) als de kinderen van koningen zijn. Nadat Odysseus haar had gezien, was hij erg blij: ‘Mijn beste,

8. want u kwam/kom ik hier als eerste tegen, gegroet en ontvang mij met welgezinde/vriendelijke geest. Ik vraag u: ‘Welk land, welke stad is dit? Welk volk

9. woont hier?’

10. Athena antwoordde hem: ‘U bent dwaas, vreemdeling of van verweg

11. bent u gekomen, die naar deze stad informeert! Want niet zo onbekend

12. is dit eiland; want het is (weliswaar) rotsachtig, en niet breed,

13. maar niet volkomen onvruchtbaar: veel voedsel en lekkere wijn

14. ontstaan hier. Dit is Ithaka, waarvan de naam, denk ik, ook

15. Troje heeft bereikt!’ Odysseus was blij met de duidelijke woorden

16. over zijn vaderland. Toch zei hij haar nog niet een waar verhaal,

17. maar leugenachtig; want hij zei dat Phoeniciërs hem uit Kreta

18. als balling op een schip daarheen hadden gebracht. Athena, glimlachend,

19. verheugde zich over de leugens en plotseling was ze geworden/werd ze weer een knappe en grote vrouw! En ze sprak: ‘Jij, Odysseus, vertelt altijd

20. leugenachtige verhalen en je houdt zelfs nooit op met woorden te bedriegen,

21. zelfs niet wanneer je in je vaderland bent. Maar Athena, dochter van Zeus,

22. (ik/mij) die jou altijd in alle lotgevallen bijsta en bewaak, herken je niet!’