Hoofdstuk 9 Plato Symposion 1D: Voorbij het lichamelijke

Daarna moet hij de schoonheid in de zielen waardevoller vinden dan die in het lichaam, zodat ook als iemand geringe lichamelijke schoonheid heeft, terwijl hij wel een goed karakter heeft, het voor hem voldoende is, zowel om te beminnen als om voor hem te zorgen en om dat soort woorden te verwekken en te zoeken, die jonge mensen beter maken, omdat hij gedwongen wordt het schone in de gewoontes en de wetten te bekijken, en om dat te zien dat al het schone met zichzelf verwant is, opdat hij de lichamelijke schoonheid beschouwt als iets gerings. Na de bezigheden is het nodig dat zijn gids hem leidt naar de wetenschappen, opdat hij op zijn beurt de schoonheid van de wetenschappen ziet en, om nu met het zicht op schoonheid in haar uitgestrektheid, niet langer, als een slaaf tevreden met de schoonheid van een jongen of van een ander mens of van één gewoonte , in slaafse afhankelijkheid van het schone in één voorwerp slecht en kleingeestig te zijn. Maar opdat hij, gekeerd naar het uitgestrekte oppervlak van wat mooi is en in aanschouwing daarvan, veel mooie en grootse woorden en gedachten voortbrengt in onuitputtelijke liefde voor wijsheid, totdat hij, daardoor sterk gemaakt en vermeerderd, één bepaalde wetenschap aanschouwt die één is van het schone, welke ik nu ga beschrijven.