Hoofdstuk 32, tekst B: Aspasia

Perikles had een vrouw die bij hem paste qua afkomst en die hem twee zonen baarde/schonk. Toen het huwelijk hun niet meer beviel, gaf hij haar met haar instemming aan een ander, hijzelf daarentegen nam Aspasia en werd hevig verliefd op haar: want zowel wanneer hij uit huis ging als wanneer hij van de agora thuiskwam, begroette hij haar, terwijl hij haar overlaadde met kussen. Hij schijnt ook een bastaardzoon bij haar verwekt te hebben. Deze Aspasia was qua afkomst uit Milete en had zoveel macht, dat zij de machtigste mannen naar haar pijpen liet dansen. In de komedies wordt ze 'Deianeira' en 'Hera' genoemd. Zij was wijs en lerares in de welsprekendheid, en zij maakte vele anderen tot goede redenaars en in het bijzonder Perikles. Ook Sokrates kreeg les van haar en hij ontving bijna een pak slaag, toen hij zijn tekst vergat.
Zijn vrienden brachten ook hun vrouwen naar haar huis, om naar haar te Luisteren, alhoewel haar beroep niet fatsoenlijk was: want zij voedde jonge hetairen op. In latere tijd werd Aspasia aangeklaagd, omdat zij voor Perikles vrije vrouwen in haar huis ontving. Maar hij pleitte haar vrij tijdens de rechtzaak na vele tranen ter verdediging van haar gestort te hebben en na de juryleden te hebben gesmeekt.