Tekst 3A

(1) Latona dwaalt door de akkers en houdt haar kinderen vast. De godin heeft dorst. Toevallig ziet ze een meertje. Daar werken boeren. Latona wil water drinken. De boeren staan het niet toe. Waarom verbieden jullie mij te drinken? Vraagt Latona. Zien jullie mijn kinderen niet? Wij hebben dorst en zijn vermoeid. Sta ons toe te rusten en onze dorst te lessen! (10) De woorden bewegen de boeren niet. De boeren zijn boos en zeggen: Het is ons water. Ga weg! De boeren maken het water troebel met hun voeten. Nu is Latona boos en zegt: (15) Houden jullie van troebel water? Jullie moeten levenslang in dit water leven!