Hoofstuk 22, Startblok (versie 2)

Delia: (staat tussen vele mensen en huilt)
Chloe: Wat is er ,Delia? Waarom huil je? Waarom ben je naar de tempel van Fortuna gekomen?
Delia: Wat zeg je, Chloe?
Chloe: Ik verlang/wil weten, waarom je hier staat en huilt. Vertel het mij, wat er is.
Delia: Ik zal jou de reden zeggen, waarom ik naar juist deze tempel ben gekomen, waarom ik huil. Zojuist ben ik de woede van de meesteres ontvlucht. Die onze slavinnen sloeg.
Maar nu vrees ik, dat ik ook gepakt wordt, bekritiseerd, gestraft, geslagen.
Chloe: Vraag de meester, opdat hij je helpt. Hij zal je zeker vergeving geven, omdat ook aan hem zelf niet de strenge/harde leefwijze van zijn vrouw bevalt.