Hoofdstuk ?: Op leven en dood

In het Colosseum wachten veel mensen op de gladiatoren. Terwijl zij binnenkomen,
staan groeten, vuren sommigen Barbatus, de beroemde gladiator, aan
met groot/luid geschreeuw, anderen Syrus.
‘Luister Syrus! Val Barbatus aan met je zwaard.
Jij bent vrij van angst, hoop dus op de overwinning, vecht, zet Â’m op, houd vol!
5 Iedereen kijkt immers naar je!Â’
Maar Syrus blijft staan, wacht (af) en aarzelt Barbatus aan te vallen –
en Barbatus houdt Syrus in het oog / in de gaten. en de menigte schreeuwt opnieuw:
‘Vecht (dan toch) eindelijk! Waarom aarzelen jullie?
10 Waarvoor zijn jullie op je hoede? Jullie zijn toch niet bang voor zwaarden?
O goden, luistert!
Richt alle slechte gladiatoren te gronde, niet zeer in Rome, maar op alle plaatsen!Â’
Eindelijk valt Barbatus Syrus aan met zijn zwaard, en opnieuw schreeuwt de menigte:
‘Kijk uit, Syrus! Pas op voor Barbatus.
15 Maar Marcus roept niet en verheugt zich ook niet over het gevecht, want hij is niet
vrij van zorgen / want hij maakt zich zorgen.
Terwijl Syrus en Barbatus proberen elkaar met hun zwaarden te verwonden,
denkt Marcus na over Fortuna, de godin (die) zo onrechtvaardig (is):
‘Waarom heeft Aemilia geld in overvloed, waarom heeft mijn vader Domitius geen
rijkdom / is mijn vader Domitius niet rijk?
Waarom houd ik van Aemilia?
20 Waarom ben ik zonder Aemilia zelfs niet tijdens de spelen blij?Â’
Plotseling roept het volk: ‘Hij is getroffen! Hij is getroffen!’
Syrus ligt (op de grond), Barbatus verheugt zich over zijn overwinning,
de menigte prijst de winnaar met vrolijke kreten.
Maar Marcus gaat weg uit / verlaat het Colosseum.
25 Terwijl hij door de straten wandelt, vraagt hij zichzelf:
"Je treurt toch niet om de dood van Syrus?
Bevallen de spelen zonder Aemilia soms niet?
Maar kijk! Afra komt er aan en ze roept: ‘Wees blij, Marcus! Ik heb een brief!’
‘Van Aemilia ...?’ vraagt Marcus, en Afra lacht: ‘Van Aemilia!’
Reeds is Marcus vrij van zorgen, reeds verheugt hij zich over het leven en de liefde.