Hoofdstuk 11, tekst ??: verginius vader doet een beroep op Appius Claudius.

Eerst nagelde de verbijstering iedereen vast met bewondering voor de gruwelijke zaak, sindsdien hield de stilte tamelijk lang aan. vervolgens, toen Marcus Claudius, terwijl hij omringd was door getrouwde vrouwen, naar voren ging om het meisje te grijpen, en het klagend geween van de vrouwen hem had overvallen, zei Verginius terwijl hij zijn handen richtte naar Appius "Ik heb aan Icilius, niet aan jou Appius, mijn dochter voor het huwelijk belooft, ik heb haar niet opgevoed voor een verkrachting. bevalt het aan jou zomaar op de manier van een stuk vee en wilde beesten aan het paren te slaan? of de aanwezigen dit zullen dragen weet ik niet: Ik hoop dat degenen die arma hebben, het niet zullen dragen." Toen de man die het meisje opeiste terug gestoten werd door een groep omstaande vrouwen, terwijl ze hulp erbij riepen, is door de heraut stilte gemaakt