Hoofdstuk 6, Tekst B: de invalide 2

Over mijn paardrijkunst geen woord. Want ik meen, raad, dat alle invaliden een middel zoeken, dat hun leven pijnloos maakt. Zo heb ik het paard verworven, waarvan de aanklager dikwijls een melding maakte. Hij zegt dat ik vanwege mijn overmoed op het paard klim, maar hij liegt. Want ik doe dat vanwege mijn ongeluk/handicap. En die handicap, die ik vanaf mijn geboorte heb, kennen jullie allen.
Dus waarom zei hij dit? Het is gemakkelijk te begrijpen dat de aanklager jaloers op mij is . Want hij heeft zelf geen paard,waarop hij kan klimmen. Dit zei hij ook als andere aanklacht. Want hij probeert aan te tonen dat het paard het bewijs is van mijn vermogen en dat ik daardoor niet rechtvaardig geld krijg van de stad. rechtvaardig geen geld meer krijg.
Maar luister, mannen, en maak ook geen lawaai. Want het paard, dat ik gebruik, is oud en kan mij met moeite dragen. Als ik geld had, zou ik niet op een oud paard klimmen. Want niemand is zo dwaas, dat hij, als hij geld heeft, op een oud paard klimt. Daarom is ook het paard een bewijs dat ik niet vermogend ben en het geld dat de stad geeft, terecht ontvang.