Hoofdstuk 4, tekst A (versie 2)

Eurykleia was een meisje van vijftien jaar, een dochter van Argiades en Creusan. Argiades en Creusan hadden ook een zoon, Feidippos genaamd.
Feidippos ging nu dagelijks naar de sportschool, naar zijn trainer en daar trainde hij zich. Want hij wilde atleet worden.
Het was voor Eurykleia niet mogelijk uit huis te gaan, maar het was noodzakelijk voor haar om binnen te blijven omdat ze een meisje was. Eurykleia en haar moeder werkten, met de slavinnen, de hele dag in het vrouwenvertrek. Want het spinnen en het weven en het naaien was het werk van vrouwen.
Zo werkten zij dus de hele dag, zijzelf en ook de slavinnen. 's Avonds greep een grote vermoeidheid Eurykleia. Omdat ze moe was, viel ze direct in slaap. Maar Feidippos dronk samen met zijn vrienden in de stad.
's Nachts had Eurykleia vaak dezelfde droom.
Zij was een jongen en ze ging uit huis naar de sportschool. Vervolgens verliet ze de sportschool nadat ze getraind had, maar ze ging niet direct terug naar huis.
Lange tijd ging zij rond in de stad, kijkend naar mannen, en vooral naar jongemannen. Tenslotte ging ze goedgehumeurd naar huis, naar het mannenvertrek.
Maar altijd werd ze wakker, en meteen bedacht ze moedeloos: dit zal mij nooit gebeuren, omdat ik een meisje ben...