Aanleiding voor het conflict: d. Helena, een stap te ver (1.3-1.4.1)

En zij zeggen dat in de tweede generatie daarna, Alexander, zoon van Priamus, nadat hij dat gehoord had, wilde dat aan hem een vrouw uit Griekenland door roof gewerd, op elke manier wetend dat hij geen genoegdoening zou geven; want dat zij dat ook niet gaven (/geven). Dat zo dus, toen hij Helena geschaakt had, nadat hij eerst een bode gestuurd had, dat de Grieken besloten om Helena terug te vragen en genoegdoening voor de roof te vragen (/eisen). En dat zij, toen de Grieken hen dat voorhielden, aan de Grieken de roof van Medea verweten, namelijk dat de Grieken zonder zelf genoegdoening gegeven te hebben en zonder haar uitgeleverd te hebben, wel wilden dat aan hen van de kant van anderen genoegdoening werd.
Dat dus tot dat moment er alleen roven wederzijds waren en dat vanaf dat moment de Grieken dus op grootse wijze schuldig waren; want dat zij eerder begonnen waren naar Klein-Azië te trekken dan zij naar Europa.