Fortuna > Boek 3
Hoofdstuk 4, tekst 3D
De afspraak bevalt hen. En de zon die langzaam schijnt onder te gaan, zingtin het water, en de nacht komt op vanuit hetzelfde water.
Slimme Thisbe ging nadat ze de deur geopend heeft door de duisternis naar buiten
en ze ontging aan haar ouders, en met gesluierd gezicht kwam ze aan bij de
grafheuvel en zij ging zitten onder de afgesproken boom: de liefde maakte haar
moediger.
Kijk, daar komt een leeuwin, besmeurd wat haar schuimende bek betreft met vers
runderbloed, om haar dorst te lessen in het water van de naburige bron. De
Babylonische Thisbe heeft haar vanver gezien bij de stralen van de maan en zij
is naar een donkere grot gevlucht, en toen zij vluchtte, heeft zij haar sluier
verloren nadat die van haar rug gegleden was.
Zodra de wrede leeuwin haardorst heeft gelest met veel water, heeft zij, terwijl
ze terugkeerde naar de bossen, de fijne sluier, toevallig gevonden zonder Thisbe
zelf, met haar bebloede mond verscheurd.