Hoofdstuk 4, tekst 1D: De orakelspreuk

Zo sprak hij en ze huilden; ze besloten de hemelse godheid te smeken en hulp te zoeken door middel van heilige orakelspreuken. Er was geen enkel oponthoud, ze gingen meteen naar de wateren van de K., die hoewel ze nog niet helder waren toch al z’n bekende bedding doorsneed.

Toen ze daaruit water geschept hadden en gesprenkeld hadden op hun kleren en hoofd bogen ze voetsporen naar heiligdommen van de heilige godin, waarvan de gevel faal was door lelijk mos en de altaren zonder vuren stonden. Zodra ze de treden van de tempel hadden aangeraakt, wierpen ze zich beide voorover op de grond en gaven bevend kussen aan de ijskoude steen en ze spraken aldus: "Als de goden, overwonnen door rechtvaardige smeekbeden, zich laten vermurwen, als de woede van de goden gebogen (gebroken) wordt, zeg dan, Themis, op welke wijze de schade aan ons geslacht herstelbaar is en breng, allergenadigste, hulp aan de ondergedompelde wereld."

De godin werd bewogen en gaf een orakel: ga weg van de tempel en onthuw uw hoofd en maak uw ontgordelde kleren los en werp de botten van uw grote moeder achter uw rug.