Hoofdstuk 12, tekst 7A (versie 1)

Wat denk jij dat je vooral moet vermijden? Het volk. Nog niet moet je je daar veilig aan toevertrouwen. Ik zal zeker mijn zwakte bekennen. Ik zal de gewoontes die ik heb meegenomen nooit mee terugnemen; iets uit dat, wat ik tot rust hebt gebracht, wordt weer tot onrust gebracht. Alles uit dat, dat ik verjaagd heb, komt weer terug. Wat gebeurt er met een zieke, die door een lange periode van ziekte in die mate getroffen is, dat hij zich nergens kan openbaren zonder schade, dat gebeurt met ons, van wie de geesten van lange ziekte herstellen. Iemand beveelt ons een fout aan of prent hem in of wrijft hem in zonder dat wij het weten. Hoe groter in elk geval de massa is, waar wij ons onder mengen, des te meer gevaar. Maar niets is zo schadelijk voor een goed karakter als plaatsnemen bij eens schouwspel. Dan immers sluipen er door opwinding makkelijker fouten in.