Hoofdstuk 11, tekst B

Ondertussen hadden de boodschappers aan vader Verginius bericht, wat er was gebeurd. Hij komt bij het eerste daglicht bij Rome aan. Meteen brengt Verginius in rouwkleding zijn dochter tussen een menigte van vrienden naar het marktplein. Allen waren ontroerd. Rechter Appius loopt naar voren en hij wijst toegevend aan de liefde meteen Verginia aan zijn vriend Claudius toe. Verginius, omdat hij nu wanhoopt aan de redding, roept: 'Niet aan jou, maar aan Icilius heb ik mijn dochter als bruid belooft en ik leid haar weg naar het huwelijk, niet naar ontucht. Vergeef, Appius, het grote verdriet van een vader en sta aan mij een laatste gesprek met mijn dochter toe.' En Appius geeft de trieste vader toestemming. De vader brengt de dochter naar de vlakbij gelegen winkel en daar grist hij een mes van de slager weg, hij doorboort de borst van het meisje. 'Slechts op deze manier', zegt hij, 'kan ik aan jou, dochter, vrijheid geven.' Toen omkijkend naar de rechter en zwaaiend met het mes heeft hij geroepen: 'Met het bloed van mijn dochter, Appius, ik vervloek jou en jouw hoofd!' En wat gebeurde er met Appius? Appius is zelf in de gevangenis gedood.