Hoofdstuk 19, tekst B: Een gruwelijke afloop

Daarna overwon Spartacus de troepen van Lentulus, de consul,
en van andere aanvoerders. Opgetogen over de overwinningen
die hij had behaald, wilde hij Rome binnenvallen.

De Romeinse soldaten bereikten de grootste wanhoop en wanorde.

Eindelijk riep Marcus Crassus de Romeinse soldaten die tot de grootste
wanhoop waren geraakt weer tot de orde.
Deze leider, wiens hardvochtigheid allen bekend was, decimeerde
zelfs het Romeinse leger. Nadat hij de orde had hersteld,
joeg Crassus Spartacus naar het gebied van de Bruttii.
Daar had Spartacus, die met de zijnen naar Sicilië wilde vluchten,
geen schepen ter beschikking. Toen maakten zij van boomstammen
vlotten, waarmee zij een poging deden over te steken.
Toen zij de zeeëngte niet konden oversteken, deden zij
een uitval en vochten zij op die manier waarop het gladiatoren
past te vechten: zonder genade. Spartacus zelf, die zeer dapper
vocht in de voorhoede, viel als een bevelhebber.