AUC 1.16 (p.71, rr.216-223); Zijn dood en apotheose (1)

Na het verrichten van deze onsterfelijkheid verdienende werken toen hij om het leger te inspecteren een vergadering hield op het veld bij het moeras van Capra, heeft een storm, die plotseling met groot geraas en donderslagen opstak de koning met zo’n dichte wolk bedekt dat deze de aanblik van hem ontnam aan de (verzamelde) vergadering; en daarna was Romulus niet [meer] op aarde. De Romeinse manschappen bewaarden, nadat de angst eindelijk was gekalmeerd, nadat na zo’n stormachtige dag kalm en rustig daglicht was teruggekeerd, toen toen ze de koningszetel leeg hadden gezien, toch een tijd lang een bedroefd stilzwijgen als het ware getroffen door de angst voor het wees zijn, hoewel zij de senatoren die er zeer dichtbij hadden gestaan voldoende / best wel geloofden dat hij door de lucht was mee geroofd door een stormwind.