Pygmalions wens gaat in vervulling Met. 10.280-97

280 Zodra hij teruggekeerd was, ging hij naar het beeld van zijn meisje en terwijl hij ging liggen op het bed, gaf hij het kussen: zij scheen lauw te zijn; opnieuw brengt hij zijn mond naar [haar], ook tast hij met zijn handen haar borst af: het ivoor wordt onder zijn handen (afgetast zijnde) zacht en nadat de hardheid afgelegd was, gaf het toe aan [de druk van] zijn vingers en het geeft mee (wijkt),
285 zoals was van de berg Hymettus door de zon weer zacht wordt en met de duim bewerkt zich laat buigen tot veel vormen en door het gebruik zelf hanteerbaar wordt. Terwijl hij stomverbaasd staat en zich aarzelend verheugt en bang is bedrogen te worden (zich te vergissen), betast hij opnieuw en opnieuw vol liefde met zijn hand [het voorwerp van] zijn wens. Het was een lichaam;
290 de aderen, betast door zijn duim, kloppen. Dan spreekt de held van Paphos werkelijk een vloed van woorden uit, waarmee hij Venus dank brengt, en eindelijk drukt hij met zijn mond [op] haar niet onechte mond en het meisje voelde de gegeven kussen en ze begon te blozen, en terwijl ze haar schuchtere blikken naar het licht ophief, zag ze tegelijk met de hemel haar geliefde. De
295 godin is aanwezig op het huwelijk dat zij tot stand bracht, en weldra, nadat de horens van de maan negen maal tot een volle cirkel bij elkaar gebracht waren, baarde zij Paphos, aan wie het eiland zijn naam ontleent.