Examenboeken > 2009: Ovidius als verteller
Pygmalion wordt verliefd Met. 10.243-69
Omdat Pygmalion had gezien dat zij de tijd doorbrachten in verdorvenheid, leefde hij, aanstoot nemend aan de fouten, die de natuur in zeer groten245 getale aan de vrouwelijke geest gegeven heeft, zonder echtgenote als vrijgezel en miste hij lang een deelgenote van zijn slaapvertrek / huwelijk. Intussen bewerkte hij sneeuwwit ivoor succesvol met zijn wonderbaarlijke vakmanschap en hij gaf het een vorm waarmee geen enkele vrouw geboren kan worden,
250 en hij vatte liefde op voor zijn eigen werk. Het gezicht is van een meisje, zó echt, dat (van een echt meisje, zodat) je zou geloven dat ze leefde en dat ze, als schroom niet in de weg stond, (zich) wilde bewegen: zozeer is de kunst verborgen door haar eigen vakmanschap. Pygmalion staat verbaasd en vat liefdesvuur voor het nagebootste lichaam op in zijn borst. Dikwijls legt hij zijn handen op zijn werk die aftasten of dat een lichaam is of ivoor en hij geeft
255 niet toe dat het nog [steeds] ivoor is, hij geeft [het] kussen en denkt dat ze teruggegeven worden en hij praat [ertegen] en houdt [het] vast, maar gelooft dat zijn vingers een kuiltje maken in de ledematen, als ze aangeraakt zijn, en hij is bang dat een blauwe plek ontstaat (komt) op haar lichaam, als daarop [door hem] druk uitgeoefend is (dat gedrukt is).
260 En nu eens gebruikt hij vleiende woordjes, dan weer brengt hij cadeautjes die meisjes leuk vinden (welkom voor meisjes) voor haar mee, schelpjes en gladde edelsteentjes en kleine vogeltjes en bloemen met (van) duizend kleuren en lelies en beschilderde balletjes en de van de bomen gegleden tranen van de Heliaden. Ook versiert hij haar lichaam met kleren; hij geeft aan haar vingers
265 edelstenen, hij geeft lange halskettingen aan haar hals; aan (vanaf) haar oren hangen lichte pareltjes, kettingen op (vanaf) haar borst. Alles staat haar goed; maar naakt schijnt zij niet minder mooi. Hij plaatst haar op kussens met Sidonisch purper geverfd (geverfd door de Sidonische schelp) en hij noemt haar zijn bedgenote (deelgenote in het bed) en hij legt haar nek, alsof die dat zou voelen, leunend neer in zachte veren.