Examenboeken > 2009: Ovidius als verteller
Odysseus redt zijn mannen Met. 14.291-307
Aan hem had de vrede brengende Cyllenius/Mercurius een witte bloem gege-ven; molu noemen de hemelgoden hem, door een zwarte wortel wordt hij vastgehouden. Hierdoor veilig en tegelijkertijd door de goddelijke waarschuwingen gaat hij het huis van Circe binnen en uitgenodigd tot de verraderlijke beker295 weerde hij [haar] af, toen zij met haar staf licht zijn haar probeerde aan te raken en schrikte [haar] angstig door zijn getrokken zwaard af. Vervolgens zijn een woord van trouw gegeven en de rechterhanden, en in haar slaapkamer ontvangen vraagt hij (het herstel van) de lichamen van zijn mannen als bruidsschat. Wij worden besprenkeld met het betere sap van een onbekend kruid en worden
300 op ons hoofd geslagen met de slag van haar omgekeerde staf, en er worden woorden gesproken tegengesteld aan de woorden die [eerder] gezegd zijn; naarmate zij meer zingt, des te meer richten wij, opgeheven van de aarde, ons op, en het borstelig haar valt (af) en de spleet verlaat de gespleten hoeven, onze schouders keren terug en onderarmen zijn onder onze bovenarmen geplaatst.
305 Huilend omarmen wij hem die huilt en wij omklemmen de hals van onze leider, en de eerste woorden die wij spraken waren woorden van dank (en niet spraken wij enige woorden eerder dan woorden die ons dankbaar verklaarden).