Hoofdstuk 26, vertaling toets

Antonius wilde, nadat hij dit hoorde, zichzelf doden, maar slechts verwondde hij zich ernstig. De koningin was echter niet dood: ze was in haar grafmonument gevlucht met 2 slavinnen, van wie ze uit haar hele huishouding het meeste hield. Cleopatra, onwetend wat er was gebeurt, stuurde een bericht naar Antonius dat hij naar het grafmonument moest komen bij haar. Deze leefde enigzins op, zodra hij het bericht ontving en gaf zijn mannen opdracht dat ze hem naar Cleopatra zouden dragen. Huilend droegen de ministers hun stervende mester naar het monument. De koningin die verboden had om de deuren van het graf te openen, liet een touw neer uit het raam, waarlangs hij naar boven gehesen kon worden. Uiteindelijk werd hij door het raam ontvangen en is hij in bed geplaatst. Stervend zei hij het laatste woord aan de koningin: 'Leef niet bedroefd verder. Ik heb als Romein geleefd en ben door een Romein overwonnen. Vaarwel mijn luxe, vaarwel, en bewaar de liefde voor mij in jouw hart.'