DBG VI, standen 13

In heel Gallië zijn er twee standen van die mensen, die van enig belang zijn en geëerd worden. Want het plebs, dat niets durft uit zichzelf en bij geen enkel plan geraadpleegd wordt, wordt bijna beschouwd als slaven. De meesten geven zich over aan slavernij, wanneer ze onderdrukt worden door ofwel schulden, ofwel door de grootte van de belastingen, ofwel door het onrecht van zij die machtiger zijn (dan zijzelf). De edelen hebben tegenover hen dezelfde rechten als de meesters tegenover de slaven. Van deze twee standen is de ene stand die van de druïden, de andere stand die van de ruiters.