De tweede politieke hervorming van Lykurgos en de ingrijpendste was de verdeling van het land. Want de ongelijkheid was vreselijk en de vele bezitslozen en onbemiddelden vormden een bedreiging voor de stad. De rijkdom was helemaal terechtgekomen bij enkelen. Omdat hij overmoed, afgunst, boosaardigheid, verkwisting, rijkdom en armoede uit (de stad) wilde drijven , overtuigde hij de burgers al de grond te verdelen en met elkaar te leven nu ze allen gelijk geworden zijn. In de overtuiging de verkwisting nog meer aan te pakken en de zucht naar rijkdom weg te nemen, voerde hij ook een derde en mooiste politieke hervorming in, de organisatie van de gemeenschappelijke maaltijden, zodat ze allen samenkwamen om de maaltijd te gebruiken, namelijk de gemeenschappelijke en door de wet voorgeschreven zwarte soep en gerstebrood, en ze niet thuis zouden leven, neerliggend op kostbare aanligbedden, zich niet als gulzige beesten zouden vetmesten en samen met hun geest hun lichaam niet ten gronde zouden richten. Lykurgos plaatste de kinderen van de Spartanen niet onder het gezag van gekochte of bezoldigde pedagogen, het was aan niemand toegelaten zijn zoon te voeden en op te voeden zoals hij dat wilde, maar eens ze zeven jaar geworden waren, nam hij ze onmiddellijk allemaal zelf weg, deelde ze in in groepen en maakte ze gewoon met elkaar samen te spelen en samen te studeren. Zij leerden de letters omwille van de noodzaak, maar heel de andere opvoeding gebeurde om goed te gehoorzamen, om sterk te zijn bij het werk en te overwinnen in de strijd.
