Tekst 26

Ik ben Persephone, een jong meisje, koningin van alle schimmen. Want Hades was ooit uit de Tartaros omhoog gekomen, terwijl hij mij zag spelen en bloemetjes verzamelen en hij wilde mij meteen pakken. Ik probeerde te vluchten omdat hij groot en gevaarlijk was, en die mij achtervolgde terwijl ik vluchtte. En ik rende zo snel mogelijk weg, maar terwijl ik rende viel ik neer: Dus pakte hij mij met zijn armen op, terwijl ik huilde. Hij droeg mij naar de Tartaros.

Daar zei hij dat hij met mij wilde trouwen. Maar ik weigerde het huwelijk omdat ik verlangde naar mijn moeder en het licht. Tenslotte bedroog de god mij met een list, zeggend: "aangezien ik niet tegen je zin met je wil trouwen, laat ik je omhoog gaan naar het licht, na de maaltijd. Ik nam wel deel aan de maaltijd, maar ik at alleen zes granaatappelpitten. Daarna zei hij: "Ga omhoog naar je moeder, Persephone, maar begrijp dit: overeenkomstig de wet ben je verplicht om in de Tartaros te wonen, nadat je hebt deelgenomen aan de maaltijd."

Demeter hoorde de schandelijke list en smeekte Zeus: "Je laat toch niet jouw broer jouw dochter roven?" Maar Zeus, die niet in staat was het lot te veranderen, kende de helft van het jaar toe aan de moeder, en de overige tijd aan de echtgenoot. En zo breng ik de zomer door met mijn moeder en woon ik gedurende de winter onder de aarde. En zolang ik niet bij mijn moeder ben, laat Demeter het gewas niet groeien.