Tekst 14: Een houten paard

Snel leerden de Trojanen dat de Grieken niet meer aanwezig waren. En ze waren blij en gingen overal heen; sommigen gingen naar het gebied waar de tenten van de Grieken altijd waren, anderen naar het strand waar de schepen waren. En daarna zagen ze een heel groot houten paard. En ze waren zeer aan het bewonderen en overlegden met elkaar over het gebeurtenis. Sommigen wilden het paard met vuur vernietigen, anderen zeiden: "De Grieken lieten het paard achter als geschenk voor Athena; en als wij hem in Troje hebben, beschermt de godin de Grieken niet meer, maar ons."

En sommigen leidden het paard naar Troje, maar Laokoön, de priester van Poseidon, rende met zijn zoon naar hen en zei: "Dwazen, menen jullie dat de Grieken ooit uit het oorlog zullen vluchten? Geloof niet op zijn geschenk; begrijp dat het paard een list is." En dan gooide hij een lans en het raakte het maag van het paard.

En plotseling kwamen twee slangen uit de zee. En meteen vielen ze Laokoön en zijn zoon aan. Eerst wikkelden de lange lichamen om het kind, en daarna grepen ze ook de vader. De dieren droegen hen naar de zee, waar de water het kind en de man opslokken.

En de Trojanen meenden dat de dood van hen een straf van de goden was en ze brachten het paard met angst zo snel mogelijk naar Troje; want ze begrepen het gevaar niet.