Tekst 27: De overkant van de Acheron

De overkant van de Acheron
Deze Orpheus, nadat hij met Eurudiche getrouwd was, omdat hij heel erg van haar houden verlangde hij alle dagen van zijn leven met haar doorbrengen, maar het onrechtvaardige lot die hield dat tegen. Want de vrouw stierf aan de beet van een adder. De ontroostbare Orpheus wilde zijn geliefde vrouw die gestorven was omhoog leiden uit de Tartarus. Hij kwam huilend en zingend dicht bij de Acheron, waar Charon hem vragend tegenhield “waarom kom jij levend hier heen, want alleen de doden steken deze rivier over. ”Oh Orpheus, nadat hij Charon had overwonnen met een lied, stak hij de rivier over, en nadat hij Kerberos tegen was gekomen, temde hij de angstaanjagende hond met een lied. Tenslotte nadat hij naar beneden was gegaan, hij smeekte de goden die heersten over de schimmen. Nadat zij de mooie liederen hadden bewonderd overtuigden hij hen, Hades beval “jij wendt niet je hoofd naar je vrouw (draai je hoofd niet naar je vrouw) terwijl zij achter je loopt, maar ga zwijgend omhoog tot aan de uitgang van de Hades. Nadat jij de Tartarus hebt verlaten mag jij weer Eurudiche weer aan kijken. Dus Orpheus overeenkomstige het verhaal van de god en hij begon zwijgend naar boven te gaan, maar na enige tijd werd hij bang voor bedrog. Omdat hij het geluid van Eurudiche’s voeten niet hoorden. Dus toen hij de tocht bijna had voltooit – hij zag het licht al, maar hij was nog niet bij het licht aangekomen - maakte hij een vergissing: want zijn liefde en angst niet meer beheersten. En hij draaide zijn hoofd naar Eurudiche. Onmiddellijk nam Hades zijn geliefde vrouw voor altijd van hem af