De sterrenkundige (versie 2)

Een sterrenkundige, die ’s avonds steeds naar buiten ging, had de gewoonte de sterren te bekijken. En eens, toen hij in de omgeving van de stad rondliep en toen hij zijn aandacht geheel bij de hemel had, viel hij ongemerkt in een put. Terwijl hij jammerde en schreeuwde, zei iemand, die voorbij kwam, toen hij het geklaag hoorde en die naar hem toe ging en de dingen die aan de hand waren vernam, tegen hem: ‘Hé, jij daar, jij die de dingen die in de hemel zijn probeert te zien, ziet de dingen die op de aarde zijn niet.’
Iemand zou deze fabel kunnen gebruiken tegen diegenen van de mensen, die, terwijl ze ongelooflijk opscheppen, zelfs de gewone dingen voor de mensen niet tot stand kunnen brengen.