De nachtegaal en de Havik

De havik en de nachtegaal
Een nachtegaal zong met de gewoonte zittend op een hoge eik. Maar nadat een havik haar gezien had, vloog hij op haar af en greep hij haar, omdat hij tekort had aan voedsel. En nadat hij op het punt stond om haar te doden, smeekte zij hem om haar te laten gaan, nadat zij had gezegd dat zij niet genoeg was om de maag van de havik te vullen: het was nodig dat hij zich tot grotere vogels moest wenden, als hij gebrek had aan voedsel. En hij zei, nadat hij haar in de rede was gevallen: Maar, als ik dat zou doen, dan zou ik gek zijn: omdat als ik hapklaar voedsel laat gaan, ik nog geen ander voedsel najaag, omdat ze niet verschijnen.
Zo zijn ook mensen die, in de hoop op iets beters de dingen in hun handen loslaten dom.