Hoofdstuk 8, tekst 9B: Verzet tegen Hannibals benoeming

1 Wat betreft de opvolging van Hasdrubal leed het geen twijfel of de keuze van het leger, waardoor onmiddellijk de jongeman Hannibal naar de tent van de veldheer was gebracht, en onder geweldig geschreeuw en instemming van allen tot opperbevelhebber was uitgeroepen, door de senaat werd bekrachtigd. De instemming van het volk volgde. Hasdrubal had hem, nog nauwelijks volwassen, met een/per brief bij zich laten komen; de zaak was ook in de senaat behandeld. Terwijl de Barcas-partij voorstelde dat Hannibal aan de krijgsdienst moest wennen 5 en in de machtspositie van zijn vader moest opvolgen, zei Hanno, leider van de andere partij: ‘Hasdrubal schijnt een redelijk voorstel te doen en toch ben ik van oordeel dat niet moet worden toegestaan wat hij vraagt.’ Toen hij door verwondering over zo’n tegenstrijdig voorstel de aandacht van allen op zich had gevestigd, zei hij: ‘De jeugdige charmes, die Hasdrubal zelf aan Hannibals vader ter beschikking heeft gesteld, hij meent dat deze terecht van zijn zoon worden opgeëist. Het past ons echter allerminst om onze jeugd bij wijze van militair onderricht te laten wennen aan de lusten van veldheren. Of zijn we (soms) híervoor bang, dat de zoon van Hamilcar al te 10 laat de buitengewoon grote macht(smiddelen) en het uiterlijk vertoon van de van zijn vader geërfde heerschappij ziet en dat wij aan de zoon van die koning, aan wiens schoonzoon onze legers als erfenis zijn nagelaten, niet vroeg genoeg dienen/gehoorzamen?
Dus ben ik van mening dat die jongeman thuis moet worden gehouden, onder wetten, onder de magistraten geleerd moet worden met gelijk recht samen met de anderen te leven, om te voorkomen dat eens dit kleine vuur een geweldige brand veroorzaakt.’ Weinigen en bijna al de besten steunden Hanno; maar zoals meestal gebeurt, won het grootste deel van het beste deel.