Tekst 36

Rondom consul Flaminius, die opvallend door zin wapens was, was de strijd het felst.
Toen zei een Gallische ruiter die de consul herkende 'Dat is de man, die one legioenen
in de pan heeft gehakt en onze akkers en stad heeft verwoest. Ik zal hem nu als offer
aan de schimmen van de gestorven burgers geven.'
5 Hij gaf zijn paard de sporen, viel aan (dwars) door de schare (menigte) van Romeinen, doodde en soldaat die de consul probeerde te beschermen, doorboorde de consul zelf
met zijn lans. Na de dood van de consul begon een groot deel van het leger te vluchten. Toen vormden noch het meer noch de bergen een obstakel voor de angst van de vluchtenden:
10langs / over nauwe en steile weggetjes (paden) ontsnapten zij. Waar een plaats (gelegenheid) voor vlucht ontbrak, verborgen ze zich in het moeras, voorzover als ze met hun hoofden en schouders er bovenuit konden steken. Maar de ruiterij van de vijanden, het moeras ingaande (die ... inging), sabelde hen neer. De volgende dag, toen Hannibal zijn
erewoord had gegeven dat hij hén zou laten weggaan die hun wapens zouden hebben overgeleverd, hebben 6.000 Romeinen zich overgegeven.
15 Hannibal echter heeft met Punisch fatsoen zijn erewoord gehouden en allen in de boeie geslagen.