Via Nova > Boek 2 Imperium
Hoofdstuk 25, vertaling 2: Een gedaanteverandering
De boerenmassa verbiedt.De godin zij sprak ze zo toe terwijl ze aan het verbieden waren.“Waaron verhinderen jullie me voor de waters? Het gebruik van de waters is gemeenschappelijk.
De zon maakte van nature niet een prive bezit en de lucht ook niet, en de heldere golven ook niet:
Ik kwam naar de openbaar-e geschenk-1f en. De slok van de waters zal voor mij een godendrank zijn, ik zal toegeven dat ik tegelijkertijd, en het leven heb ontvangen: Jullie zullen het leven hebben overhandigd bij het water.
De woede stelde de dorst uit; Want Latona, en niet meer smeekt de mensen die het niet waard zijn… ze heft niet op, langer te zeggen, de woorden beneden de waardigheid van een godin, (niet vertaald:en terwijl ze haar handpalmen naar de sterren optilde 3f) zij zei â€Voor eeuwig met de poel†“Leef dan maar in dat!â€
De wensen van de godin kwamen uit: het bevalt ze onder de waters te zijn, en nu eens dompelen zij het hele lichaam onder in de diepe poel, op dit moment brengen zij het hoofd naar voren, dan weer zwemmen zij aan de oppervlakte, vaak blijven zij staan aan de oever van de poel, vaak springen zij terug in de koudes van het meer. Maar nu ook oefenen zij de lelijke talen met scheldpartijen uit zonder enige schaamte, ook al zijn ze onder het water, zij proberen onder het water te schelden. De stem is ook al schor, en de opgeblazen kelen zwellen op, en zelf maken de bekken wijder de openstaande scheldwoorden. Zij spannen met een lelijk hoofd, en zij schijnen de weggenomen nekken;
de ruggengraat is groen, een buik, een allergrootste gedeelte van het lichaam, is wit; en in de modderige modderpoel springen zij voor (de) nieuwe kikkers.