Tekst 23A

(1) Zodra het begin van de legertros van ons leger door hen, die in de bossen verborgen zich schuilhielden, gezien is – want dit was het tijdstip dat tussen hen overeengekomen was om het gevecht te beginnen – zijn ze, net zoals zij tussen de bossen een slaglinie en rijen hadden gevormd en zichzelf moed hadden ingesproken, plotseling met alle troepen te voorschijn gesneld
(5) en hebben een aanval op onze ruiters gedaan. Nadat dezen gemakkelijk waren verdreven en in verwarring waren voortgejaagd, zijn zij met een ongelofelijke snelheid naar beneden naar de rivier gerend, zodat bijna op één tijdstip/moment de vijanden gezien werden zowel bij de bossen als in de rivier als reeds vlak bij ons. En dan met eenzelfde snelheid haastten zij zich de heuvel op naar ons kamp en naar hen, die bezig waren met werk.
(10) Door Caesar moest alles op één tijdstip/op hetzelfde moment worden gedaan: er moest een vaandel worden opgericht, dat een signaal was, telkens wanneer men te wapen moest snellen; er moest een teken met de trompet gegeven worden; de soldaten moesten worden teruggeroepen van het werk; zij die een beetje verder voortgegaan waren vanwege het verkrijgen van materiaal, moesten worden teruggehaald; een slaglinie moest worden opgesteld; de soldaten moesten worden aangemoedigd; er moest een teken worden gegeven. De kortheid van de tijd en de aanval van de vijanden verhinderden een groot deel van deze zaken.