Tekst 6B: Coriolanus buigt voor zijn moeder

(1)Coriolanus naderde Rome met veel volscen,
omdat hij, aangevuurd door woede, Rome wilde innemen.
In de hele stad waren vrouwen erg bang.
En daarom besloten zij naar het legerkamp van de volscen te gaan.
(5)Opeens zag de vriend van Coriolanus veel vrouwen.
Hij zei tegen hem: "Kijk, Coriolanus, je moeder,
vrouw en kinderen zijn gekomen!" Coriolanus sprong van zijn stoel en
ging meteen op de vrouwen af.
De moeder, bang en boos, zei deze dingen tegen Coriolanus:
(10) "Zoon, zeg me: Ben ik naar een vijand of naar mijn zoon gekomen?
Ben ik in dit legerkamp een krijgsgevangene of jouw moeder
Val jij werkelijk Rome aan? Ik heb jou in dit land gebaard
In deze stad wonen jouw moeder en vrouw en kinderen.
Ik smeek jou: Leg je wapens neer en bevrijd ons van een ramp!”
Zo sprak de moeder. Ook de andere vrouwen
(15) smeekten tot Coriolanus.
Door de woorden van zijn moeder en de vrouwen begon Coriolanus te twijfelen.
Tenslotte verwijderde hij het legerkamp van de stad.
Zo konden mannen met wapens de stad niet verdedigen,
(20) maar verdedigden vrouwen de stad met tranen en woorden.