Hoofdstuk 16, tekst 3B: Poppaea stookt Nero op

1 Vervolgens beklommen ze blij het Capitool en baden eindelijk tot de goden. Ze haalden de standbeelden van Poppaea omver, droegen de beeltenissen van Octavia op hun schouders, bestrooiden ze met bloemen en zetten ze neer op het forum en in de tempels. Men ging ook over op lofprijzingen van de keizer met geschreeuw van vereerders. En reeds vulden ze ook de Palatijn met een menigte en geschreeuw, toen groepen soldaten naar buiten (werden) gezonden (en) met zweepslagen en getrokken zwaard de wanordelijke menigte uit elkaar dreven. Teruggezet werd wat ze hadden verplaatst en 5 de eer(betoon) van/voor Poppaea werd hersteld. Deze, altijd boosaardig door haat, toen ook door vrees dat er óf een heviger geweld van het volk dreigde, óf dat Nero door de gezindheid van het volk zou veranderen, (zei) zich voor zijn knieën werpend: dat zij niet in de positie was om over een huwelijk te strijden, hoewel dit voor haar verkieslijker/liever was dan het leven, maar dat haar leven zelf in het uiterste gevaar was gebracht door de aanhang en slaven van Octavia, die zich de naam van ‘volk’ hebben toegeëigend, terwijl ze in vredestijd die dingen hebben gedurfd (te doen), die nauwelijks in oorlogstijd zijn gebeurd. Dat die wapens tegen de keizer zijn opgenomen; dat slechts een leider ontbrak, die als de revolutie was uitgebroken, makkelijk werd gevonden: 10 zij hoefde slechts Campanië te verlaten en naar de stad zelf te komen, op wier wenk, (al) tijdens haar afwezigheid, opstandjes werden veroorzaakt. Wat was overigens haar vergrijp? Wie had zij ooit beledigd? Of/Soms omdat zij echte kinderen zou schenken aan het huis der keizers? Wilde het Romeinse volk liever dat het kroost van een Egyptische fluitspeler op de keizerstroon werd gezet? Tenslotte, als dit nuttig was voor het staatsbelang, dan moest hij liever uit vrije wil dan gedwongen de keizerin laten komen, ófwel zorgen voor zijn veiligheid. Dat de eerste opstootjes tot rust zijn gekomen door terechte bestraffing en gematigde middelen: maar als zij eraan wanhoopten dat Octavia de vrouw van Nero 15 zou zijn/blijven, dat ze (dan) háár een echtgenoot zouden geven.