Hoofdstuk 16, tekst 3A: Nero verstoot Octavia

1 Toen hij zag dat al zijn misdaden als voortreffelijke daden werden geaccepteerd, verstootte hij Octavia, terwijl hij steeds zei dat ze onvruchtbaar was; vervolgens trouwde hij met Poppaea. Deze, lange tijd zijn maitresse en (een vrouw) die Nero als minnaar in haar macht had en daarna als echtgenoot, bracht één van Octavia’s bedienden ertoe haar te beschuldigen van een verhouding met een slaaf. Als schuldige werd aangewezen (een man) Eucaerus genaamd, uit Alexandrië, fluitspeler van beroep. Vanwege dit werd haar dienaressen een verhoor afgenomen, en hoewel sommigen door het geweld van de folteringen 5 waren gedwongen om valse getuigenissen af te leggen, volhardden meer (dienaressen) erin de eerbaarheid van hun meesteres te verdedigen. Van hen antwoordde een aan Tigellinus, toen deze bleef aandringen, dat de schaamdelen van Octavia kuiser waren dan zijn mond. Toch werd Octavia verwijderd, eerst onder het mom van een scheiding, en zij kreeg het huis van Burrus, het landgoed van Plautus als onheilspellende geschenken. Daarna werd ze naar Campanië verbannen, nadat een militaire bewaking was toegevoegd. Dientengevolge waren er talrijke en niet verborgen klachten onder het volk, voor wie minder wijsheid is en vanwege zijn onbelangrijke positie minder risico’s. Door deze klachten was het gerucht ontstaan als zou Nero door berouw over zijn schanddaad 10 Octavia als vrouw hebben teruggeroepen.