Tekst 23

Ik heb een verhaal gehoord van de Korinthiërs over Arion, de beste citerzanger van heel de Griekse wereld. Over de waarheid van dat verhaal zijn de inwoners van Lesbos het eens met de Korinthiërs. Deze Arion ging namelijk eens naar Italië, waar hij in een korte tijd veel bezittingen kreeg. Daarna verlangde hij om naar huis te reizen naar de Griekse wereld en hij vond een schip van Korinthische zeemannen: hij vertrouwde immers alle Korinthiërs.

Maar die zeemannen waren slecht: want nadat zij de haven hadden verlaten, wilden zij Arion alle bezittingen afpakken, en dezelfde ongelukkige man in de diepe zee werpen. Maar de slimme Arion begreep zijn ernstige lot. Dus hij smeekte de zeemannen: Jullie willen toch wel eerst luisteren naar de beste citerzanger van heel de Griekse wereld Hij overtuigde alle zeemannen en in zijn hele kostuum zong hij eerst een aangenaam lied voor Apollo, maar na het lied wierp hij zichzelf meteen uit het schip.

Dus de zeemannen voeren weg naar Korinthe, maar naar Arion kwam een snelle dolfijn. Die Apollo zelf natuurlijk gestuurd, omdat hij blij was met het aangename lied. De dolfijn droeg Arion op zijn brede rug. Toen Arion naar Korinthe was gekomen, waren de slechte zeemannen niet meer in staat om de waarheid te verbergen: allen kregen een zware straf. Ook nu nog is het mogelijk om in Korinthe het bronzen beeld van Arion te bekijken, een mens op een dolfijn.