Tusc. Disp. 1h. Theodorus van Cyrene

Ik vermeld mannen: hoe(danig) (is) eigenlijk een Spartaanse vrouw? Toen zij haar zoon naar de strijd had gestuurd en had gehoord dat hij was gedood, zei ze: ‘Om die reden had ik hem ter wereld gebracht, opdat hij zodanig/zo’n man was die niet aarzelde voor het vaderland te sterven.’ Oké: dapper en hard waren de Spartanen, de training van de staat heeft grote kracht. Wat verder? Wij bewonderen toch Theodorus uit Cyrene, een niet onbelangrijk filosoof? Toen koning Lysimachus hem bedreigde met kruisiging, zei hij: ‘Ik vraag u, bedreig die hovelingen van u met die gruwelijkheden:
Theodorus tenminste maakt het niets uit of hij in de grond of in de lucht wegrot.’
Door dit woord/deze uitspraak van hem word ik aangespoord om te menen dat ook iets gezegd moet worden over begrafenis en bijzetting, een niet moeilijke zaak, vooral omdat die dingen zijn vernomen/bekend zijn die kort tevoren over het niets voelen zijn gezegd. Wat Socrates althans hierover heeft gemeend, is duidelijk in dat boek, waarin hij sterft, waarover we al zo veel hebben gezegd.