Tekst 55: de Bataven

accia: je hebt op het eiland van de bataven gewoond terwijl wij in Rome leefden. Je klaagde vaak over de levenswijze van de Germanen. Waarom beviel het leven tussen de Bataven je helemaal niet?

titia: Ik was alleen thuis, terwijl mijn echtgenoot zaken deed met de Germanen. Herhaaldelijk verdreef ik de tijd door brieven te schrijven naar Rome, naar vriendinnen, totdat ik een Bataafse vriendin verwierf, met de naam Machthild.

Accia: Matchild? Een Bataafse? Hoe heb je haar leren kennen?

Titia: Ooit, terwijl de kinderen in het water speelden, zat ik op de oever van de rivier. Plotseling zag ik een vrouw van jonge leeftijd die op de brug stond en heel erg huilde. Met afgesneden haren, een verwond lichaam en haar handen voor haar ogen geplaatst stond ze daar naakt.

Accia: Wat heb je gedaan?

Titia: Ik wilde graag de oorzaak van dit verdriet te weten komen. Toen ik naderde en een doek bracht om haar naaktheid te bedekken, verwijderde zij zich omdat ze bang was. Ik zei: Magathi, bilaifs her!

Accia: Wat?

Titia: Het betekent Meisje, blijf hier. Ze bleef staan en zei in het Latijn: 'Oh mevrouw, ik ben vedreven uit mijn stam.'

Accia: Waarom was ze naakt en gewond? Waarom sprak ze in de Latijnse taal

Titia: Na haar huwelijk dwaalde haar echtgenoot elke dag in de bossen om te jagen, terwijl hij Matchild alleen thuis achter liet. Maar zij ontmoette in de stad een Romeinse koopman. Hoewel ze meteen in liefde ontbrand was, wilde ze haar echtgenoot niet bedriegen. Gedurende drie jaren bood ze weerstand aan haar gevoelens, totdat ze eenmaal bezweek voor de liefde toen haar echtgenoot afwezig was. Maar dit ontging een buurman niet, die alles vertelde an haar echtgenoot. Bij de Germanen is er geen vergeving voor echtbreuk plegen: nadat haar kleren van haar lijf waren getrokken verdreef de echtgenoot haar uit het huis en voerde haar met de zweep door de hele buurt.

Accia: Het zeer ongelukkige meisje! Ze moest natuurlijk geholpen worden!

Titia: Nadat Matchild in ons huis was ontvangen was ze gedurende enige jaren een slavin en een vriendin voor mij. Vervolgens, nadat ze door ons was vrijgelaten, is ze met haar koopman naar Milaan vertrokken.