Exercitium 38: Oef. Petrarca

1 Tijdens die reis heb ik ook Keulen bezocht dat op de linkeroever van de Rijn is gelegen, een plaats beroemd door ligging, rivier en bevolking.
2 Wat een hoge beschaving in dit vreemde land, wat een luisterrijke stad, wat een ernst van de mannen, wat een elegantie van de vrouwen!
3 Toevallig was het de vooravond van het feest van Johannes de Doper en de zon neigde reeds naar het westen.
4 Om een buitengewoon schouwspel te gaan zien, laat ik mij door vrienden snel van de herberg naar de rivier brengen.
5 En ik werd niet bedrogen; de gehele oever was immers bevolkt door een schitterende en geweldige stoet van vrouwen.
6 Goede goden! wat een schoonheid, wat een kledij!
7 Ik had mij opgesteld op een kleine wat hogere plaats; vandaar keek ik naar de dingen die gebeurden.
8 Door welriekende kruiden omgeven en met de witte mouwen opgeslagen tot voorbij de elleboog, wasten zij de handen en de armen terwijl zij, ik weet niet wat, murmelden in en vreemde taal.
9 Onkundig van deze zaken heb ik die versregel van Vergilius bevraagd: “Wat betekent die oploop bij de rivier?”.
10 Of waarnaar streven deze schimmen?
11 Mij werd geantwoord: dit is een zeer oude ceremonie van dit volk; alle narigheid van het gehele jaar wordt vandaag in de rivier door afwassing gezuiverd..
12 Hierop (zei) ik lachend; 'o gelukkigen' ik zeg (u) 'bewoners van de Rijnoever, van wie hij die narigheden reinigt; onze narigheden kan nog de Po noch de Tiber ooit reinigen. Maar bij ons zijn, zoals je kunt begrijpen, de rivieren luier’.
13 Door gelach in beweging gezet gingen wij eindelijk laat vandaar uiteen.
14 De volgende dagen heb ik van de ochtend tot de avond met dezelfde gidsen de stad rond gelopen.
15 Ik heb de schitterende ofschoon onvoltooide tempel tempel (Keulse Dom) in het midden van de stad gezien die zij volstrekt niet ten onrechte de hoogste noemen.