Tekst 20: Spartacus (versie 1)

Spartacus was een Romeinse slaaf, die een grote slavenopstand leidde die duurde van 74 v.Chr. tot 71 v.Chr. Zijn leger van ontsnapte slaven versloeg het Romeinse leger in verschillende veldslagen.

Sommige bronnen veronderstellen dat Spartacus een gevangen soldaat of deserteur was die later een tijd in het Romeinse leger diende. Het is mogelijk dat Spartacus diende als vrijwilliger in het Romeinse leger, in de auxilia ( hulptroepen bestaande uit vreemdelingen). Yann Le Bohec, een Franse historicus en gespecialiseerd in de Romeinse geschiedenis, weerlegt deze hypotheses in zijn boek "Spartacus - chef de guerre", (uitgegeven in 2016 bij Tallandier), en steunt zich op het werk van de Romeinse geschiedschrijver Marcus Terentius Varro Reatinus, dewelke stelt dat Spartacus behoorde tot een vrije familie die door het Romeinse leger op jonge leeftijd onrechtmatig gevangen werd genomen en in Rome, ondanks zijn protesten, als slaaf werd verkocht aan een gladiatorenschool in Capua, eigendom van de lanista Lentulus Batiatus. Volgens de Romeinse geschiedschrijver Florus (Lucius Annaeus Florus) zou Spartacus daar een opleiding zou gekregen hebben van murmillo, die het normaal in de arena moest opnemen tegen een retiarius. In 73 v.Chr. ontsnapte Spartacus met zo'n 70-tal andere gladiatoren (de bronnen zijn hier heel verschillend van 1/3de tot alle 200 gladiatoren), waar hij eerst vluchtte naar de Vesuvius in de buurt van Napels. Daar begon hij een leger op te bouwen, dat na enkele tijd geschat werd op een maximum van 70.000 ontsnapte slaven.

Het leger versloeg twee Romeinse legioenen die waren gestuurd om de opstand te onderdrukken. Tijdens de winter die volgde werden vooral wapens gemaakt. Het leger was inmiddels gegroeid tot een bonte groep volgelingen, waaronder ook vrouwen, kinderen en bejaarden. In de lente marcheerde het leger in de richting van Gallië. Onderweg werden nog drie Romeinse legioenen verslagen.

Waarschijnlijk was Spartacus oorspronkelijk van plan om naar Gallië te vertrekken, maar later veranderden zijn plannen. Mogelijk gebeurde dit onder druk van zijn volgelingen. Er zijn bronnen waarin beweerd wordt dat een deel van het leger van Spartacus inderdaad de Alpen overtrok, maar het grootste deel van Spartacus' leger trok weer zuidwaarts. Onderweg werden nog 2 legioenen onder leiding va