Tekst 23: Thermopolium (versie 1)

Het thermopolium
Successus de wever had honger en dorst, want hij had gedurende vele uren gewerkt. Hij ging naar een thermopolium, waar een zeer mooie slavin met de naam Iris diende. Zodra Successus het thermopolium binnenkwam, zei Iris met een zeer lieve stem: Hallo, Successus! Wat wil je drinken? Vandaag hebben we een zeer goede Falerner. Omdat het me plezier doet om de schoonheid van jouw lichaam te zien, kun jij de Falerner kopen voor een lagere prijs. Successus lachte en antwoordde: Duifje van mij, hoewel ik zeer van je hou, kan ik geen Falerner drinken, omdat het geld mij ontbreekt. Overhandig mij goedkope wijn en eenvoudig voedsel. Dat is voor mij genoeg, zoals je goed weet.

[13] Nadat Iris wijn en voedsel voor Successus op tafel had gezet, wendde ze zich tot een andere man. Met stralende ogen keek ze hem aan en begroette hem blij: Liefste Severus, jij bevalt mij meer dan alle andere mannen, want je drinkt altijd bij ons. Wanneer je komt, drink je bovendien meer dan alle andere mannen. Ik bied jou dus graag de Falerner aan voor een lagere prijs. Severus nam de beste wijn. Terwijl hij dronk, keek hij naar Successus. Hij zei tegen hem: Je hebt het toch wel gehoord, Successus? Iris houdt van mij.â Successus antwoordde: Ha, je bent rijker dan ik, omdat jouw vader een groot landgoed bezit, maar ik ben mooier. Iris houdt van jouw geld, maar van mijn lichaam. Als je dat niet begrijpt, ben je dom.â Severus zei: âOngelukkige man, je houdt jezelf voor de gek. Iris toont jou slechts medelijden, als ze zacht lacht, terwijl ze voor jou de beker vult. Ze houdt helemaal niet van je. Successus zei niets, maar voordat hij het thermopolium verliet, gaf hij Iris een knipoog.