Tekst ?.?: Amor en Psyche- Leestekst

Amor en Psyche

Psyche ongelukkig

Intussen oogstte Psyche met haar opvallende schoonheid geen enkele vrucht van haar roem. Ze werd bekeken door allen, ze werd geprezen door allen, maar geen koning, geen prins, en niemand uit het volk naderde als huwelijkskandidaat. Ze bewonderden wel haar goddelijke verschijning, maar allen bewonderden haar als een standbeeld. Tevoren waren haar twee oudere zussen al getrouwd met koninklijke aanbidders. Maar het meisje Psyche, dat thuis ongehuwd zat, beweende haar eenzaamheid, ziek van lichaam, gekwetst van geest. Ze haatte haar schoonheid. Zo raadpleegde de zeer ongelukkige vader van het zeer ongelukkige meisje een orakel, omdat hij de woede van de goden vreesde, en aan de godheid vroeg hij met smeekbeden en offerdieren een huwelijk en een echtgenoot voor het meisje.

De ontdekking

Hoewel het plan vaste vorm heeft aangenomen, twijfelt Psyche toch nog altijd. Ze haast zich, ze stelt uit, ze durft, ze is bang, en in hetzelfde lichaam haat ze het beest, heeft ze de echtgenoot lief. Terwijl de avond reeds de nacht aankondigt, legt ze het materiaal voor de misdaad klaar. Daar was de nacht al en haar echtgenoot was gekomen en moe van het liefdesspel, was hij in een diepe slaap gevallen. Op dat moment haalt de dappere Psyche de lamp en het mes tevoorschijn. Maar zodra de geheimen van het bed door het licht helder waren geworden, zag zij het liefste beest van alle wilde dieren: die beroemde cupido zelf, de mooie god, terwijl hij heerlijk lag te slapen. Maar in paniek (gebracht) door zo'n aanblik, wil ze het zwaard verbergen, en wel in haar eigen borst; maar het zwaard glipt door angst voor zo'n grote misdaad uit haar handen. Terwijl ze naar de schoonheid van het goddelijke gelaat kijkt, vat ze moed. Ze ziet de haren van het gouden hoofd, vol ambrozijn, de melkwitte nek en de blozende wangen. Op de schouders van de gevleugelde god glinsteren zijn vleugels.

Het verlies

Voor de poten van het bed lagen zijn boog, de pijlkoker en de pijlen, de wapens van de grote god. Terwijl Psyche die nieuwsgierig aanraakt en de wapens van haar man bewondert, haalt zij een pijl uit de pijlkoker en verwondt haar vingertop met een vrij felle prik. Zo wordt Psyche vanzelf zonder het te beseffen verliefd op Amor. Omdat ze op dat moment meer en meer van liefde voor Cupido brandt en terwijl ze voorover hangt over hem, verlangt ze hem te kussen, maar ze wil hem niet uit, zijn slaap wekken. Maar door een zeer ongelukkig toeval valt een beetje kokende olie op de rechterschouder van de god. Uit zijn slaap gewekt stond de god op en vloog zwijgend weg uit de handen en de kussen van zijn (dood)ongelukkige echtgenote.