Hoofdstuk 29, tekst A: Hadrianus Graeculus (versie 2)

Hadrianus was de eerste keizer die volgens Griekse wijze een baard droeg. Van kinds af aan was hij al bezeten van Griekse studies en zijn talent was daar zo gericht op, dat hij door sommigen Griekje genoemd werd. Men leverde over dat hij zeer belangstellend was voor liederen, literatuur en andere kunsten. Hij is zo verlangend geweest om roem te verwerven dat hij boeken over zijn leven schreef. Hij droeg zijn ontwikkelde vrijgelatenen op om deze boeken met hun namen uit te geven. Hij schreef zelfs zeer veel mensen die door hem bemind werden liefdesgedichten. Men zegt dat Hadrianus niet alleen van vrouwen maar ook van jongens en jongemannen gehouden heeft. Hij hield hartstochtelijk van van Antinoüs. Antinoüs was een jongeman uit Bithynus, met een uitzonderlijke schoonheid en atletisch lichaam. Hadrianus verloor zijn Antinoüs, terwijl hij door de Nijl voer en huilde als een vrouw. Antinoüs was toen ongeveer twintig jaar oud. Men leverde over dat hij uit de vloot viel en is verdronken. Anderen zeiden dat Antinoüs zijn leven vrijwillig opofferde voor Hadrianus vanwege een of ander orakel. Het orakel had namelijk gezegd: Het leven van een keizer zal worden verlengd als iemand zijn leven voor hem zal hebben opgeofferd. ‘de Grieken erkenden Antinoüs als god, zeggend dat de orakels door hem gegeven zijn. Men zei herhaaldelijk dat Hadrianus deze zelf had opgesteld. Tenslotte is een ster gezien waarvan sterrenwichelaars zeiden dat dat Antinoüs was. Hadrianus noemde deze plek, waar Antinoüs gestorven was, Antinopolon, hij heeft daar een stad gesticht. Bovendien plaatste hij standbeelden over de hele wereld, op fora en tempels, om hem te eren.